www.dzikierzeki-kajaki.pl » Krzna, spływ kajakowy 2019. Opis szlaku z Porosiuk do Woskrzenic.

Termin spływu: 16.06.2019

Długość: 19 km

W podanym okresie rzeka na całym opisywanym odcinku była mocno zarośnięta rdestem ziemnowodnym (Persicaria amphibia) i wywłócznikiem (Myriophyllum sp.). Jest to roślinność płożąca się po powierzchni, przez co utrudniała spływ zatrzymując kajaki. Mocno posunięta sukcesja wynika z niewielkiej głębokości rzeki około 100-150 cm (miejscami 200 cm) oraz słabego nurtu. We wcześniejszym okresie (kwiecień-maj) powierzchnia otwartego lustra i poziom wody są znacznie większe a spływ powinien być łatwiejszy.

Rdest ziemnowodny (Persicaria amphibia)

Rzeka przepływa przez miasto Biała Podlaska. Po drodze mijamy kilka kładek i cztery mosty drogowe. Krzna na całej długości opisywanego odcinka ma po obu stronach dość wysokie brzegi. Z jednej strony dzięki temu, nie odczuwa się bliskości miasta podczas przepływania w jego granicach, z drugiej widoczność na rzece jest ograniczona i widać tylko monotonne koryto rzeki i odległy horyzont. Dogodne miejsce do wyjścia i odpoczynku brakuje na całym odcinku. Jedyne zanotowane miejsce znajdowało się jeszcze przed Białą Podlaską na północnym brzegu. Potem szlak wiódł przez otwarte tereny pól i łąk, a wysokie brzegi zarośnięte trzciną i pokrzywą utrudniały wyjście. Na trasie brakuje zwartych zadrzewień (brak cienia), rosną tylko pojedyncze drzewa.W obrębie miasta Biała Podlaska rzeka była zaśmiecona dość mocno butelkami, puszkami i plastykiem.

Na trasie znajdują się dwie przeszkody w postaci śluz. Pierwsza znajduje się na wschodnich obrzeżach miasta Biała Podlaska. Druga na wysokości miejscowości Czosnówka. Przy odpowiednim poziomie wody można nimi przepłynąć. W pozostałych przypadkach uskok jest zbyt duży lub śluza jest zamknięta. Wyjście i zejście w celu przeniesienia kajaków w tych miejscach nie jest zbyt wygodne, ale da się to zrobić. Przy drugiej śluzie znajduje się drewniany stolik i ławki.

Śluza regulująca przepływ wody

Przyrodniczo ze względu na mocno ograniczoną możliwość wyjścia i wysokie brzegi utrudniający obserwacje, rzeka nie należy do tych z listy TOP10. Zarośnięte koryto i brzegi rzeki stanowiły idealne siedlisko dla różnych gatunków ważek, wśród których dominantem była świtezianka błyszcząca (Calopteryx splendens). Był to gatunek bardzo liczny i na całym odcinku, z pewnością widzieliśmy kilkadziesiąt tysięcy osobników, co uatrakcyjniało spływ.

Co ciekawe podczas całego spływu nie dokuczały nam ani komary ani jusznice (potocznie zwane gzami, bakami lub muchami końskimi).

Świtezianka błyszcząca (Calopteryx splendens)

Zaobserwowaliśmy lub usłyszeliśmy około 50 gatunków ptaków, co nie jest złym wynikiem. Wzdłuż rzeki latały rybitwy rzeczne (Sterna hirundo), mewy śmieszki (Larus ridibundus) oraz błotniaki stawowe (Circus aeruginosus). Z łąk odzywały się derkacze (Crex crex). Nad łąkami krążyły bociany białe (Ciconia ciconia). Przy drugiej śluzie znajdowała się niewielka kolonia brzegówki (Riparia riparia). Kilka razy udało usłyszeć się zimorodka (Alcedo athis) i remiza (Remiz pendulinus). W trzcinowiskach wzdłuż brzegów śpiewały rokitniczki (Acrocephalus schoenobaenus), trzcinaki (Acrocephalus arundinaceus), łozówki (Acrocephalus palustris), dziwonie (Carpodacus erythrinus) i potrzosy (Emberiza schoeniclus). Co jakiś czas z rzeki płoszyły się krzyżówki(Anas platyrhynchos). Ssaki reprezentowała jedynie sarna (Capreolus capreolus) i liczne ślady zgryzów bobra europejskiego (Castor fiber).